بررسی رابطه مؤلفه‌های فرهنگی با ارتقاء زنان در مشاغل مدیریتی (مورد مطالعه: دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب)

در حال حاضر نیمی از افراد هر جامعه را زنان تشکیل می‌دهند و حضور و مشارکت آنان در عرصه‏های مختلف اجتماعی تابعی از فرهنگ و باورهای عمومی جوامع می‌باشد. امروزه در عرصه نظر و یا تئوری همواره بر حضور فعال زنان در عرصه‌های مختلف جامعه و نیز در فرایند توسعه تاکید می‌شود، اما در عمل اوضاع بر منوال دیگری پیش می‌رود. عدم رشد زنان در محیط‌های کاری و این موضوع که زنان در ساختارهای اداری و سازمانی کمتر به مناصب بالاتر می‌رسند و نردبان قدرت و ارتقاء در پله‌های بالایی تنها مردان را در بر می‌گیرد، جزء آن قوانین نانوشته‌ای است که پر رنگ‌تر و قوی‌تر از قوانین حاکم عمل می‌کند و علی‌رغم بهبودهایی که در سال‌های اخیر در این موضوع به وجود آمده است، گویی به صورت یک فرهنگ درآمده است و چه بسیار زنانی که با داشتن لیاقت، مهارت، تحصیلات و تجربه در روابط بوروکراتیک، غربال می‏شوند و گویی همواره سقفی شیشه‌ای در سازمان‌ها برای زنان وجود دارد که مانع از ارتقاء آنها در سازمان‌ها می‌شود. این سقف شیشه‌ای را می‏توان به درستی همان عوامل فرهنگی دانست که گرچه طور ملموس دیده نمی‌شوند، امّا حضور موثرش انکار ناشدنی است. با توجه به این موضوع و رشد فزاینده تمایل زنان به اشتغال و رشد تحصیلات و مهارت‌های انسانی، ذهنی و فنی آنها و رشد و تقویت جامعه زنان، و نیز گرایش به قرار گرفتن در موقعیت‏های برابر مردان، شناسایی، تحلیل و بررسی این موانع فرهنگی که همه ریشه در ذهن و برنامه ریزی ذهنی دارند ضروری است. در این تحقیق بر آنیم تا به بررسی برخی از این عوامل فرهنگی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب بپردازیم.